امشب به سیم آخر زده ام آنجا که "نت سکوت" خانه دارد و به من زل زده است این روزها همه حزب باد هستند و من به تبری فکر می کنم که ضربه هایش این ساز را ساخت و وسوسه کلبه و تنهایی در ذهنم می دود دور شوم دور دور ، آنجا که حتی دست خودم هم به من نرسد و این قرصهای ده میل... باور کن دیگر به سیم آخر زده ام آرشه ات را بر من بکش شاید شعر بهتری سرود